الفبای زندگی

آیا شما الفبای فارسی را از حفظ هستید؟
حتما همین طورهست، شما آنقدر باهوش هستید که حتی الفبای انگلیسی را هم میدانید.
اما الفبای زندگی را چطور، بلد هستید؟
هیچ می دانستید که زندگی هم الفبایی دارد؟

مطمئنا کسی الفبای زندگی را حفظ است که در زندگی سعادتمند است و همه اعضای خانواده اش در کنار او خوشبختند.
دوستان من، الفبا شامل حروفی هست که طبق نظمی پشت سر هم می آیند و راهی برای گفتگو ایجاد میکنند.
هر کسی در زندگی خود الفبایی دارد که با آن گفتگو می کند، عشق می ورزد، کار میکند، نفس می کشد و زندگی میکند.
ما عادت کردیم که هرگاه میگویم الف در ادامه بگوییم ب. اما هیچ وقت فکر نکردیم آیا درست است از این نظم پیروی کنیم یا نه؟
همه ما نسخه الفبای زندگیمان را باید خودمان بپیچیم و شاید این الفبا با الفبای دوستمان متفاوت باشد، که این امری طبیعی است.
فکر میکنید در زندگی های پرتشنج از الفبا چگونه استفاده میشود که پس از اندک زمانی تمام اعضای خانواده دچار روزمرگی و اضطراب می شوند؟
تمام دعواهای خانوادگی به این علت هست که با یک مدل الفبا زندگی میکنند غافل از اینکه شاید با عقب و جلو کردن حروف الفبای زندگیشان بتوانند جملات زیباتر و سازنده تری بسازند.
شاید ندانید که در الفبا قانونی نیست که بگوید: باید همیشه با این نظم پیش رفت و کسی این جرات را ندارد که با جابجایی و یا حتی حذف واضافه حروف زیباتر زندگی کند.
برای شما مثالی میزنم:
خانم خانه امروز کلی کار کرده واین در حالی بوده که بچه ها از سر کولش حسابی بالا رفتند ومنتظر است آقا بیاد تا برایش بگوید چه زجری کشیده وهمسرش درکش کند.
آقا هم امروز طبق معمول همیشه با کلی مشتری وارباب رجوع سروکله زده وحوصله کسی را ندارد.
حالا با هم حروف الفبای زندگیشان را مرور میکنیم.
الف: صدای زنگ خانه آمد.
ب: خانم با غمگینی به آقا سلام داد.
پ: آقا هم بی حوصله جوابی زورکی داد.
ت: خانم شروع کرد به دردودل کردن اما آقا فقط غرولند میشنود.
ث: آقا سکوت کرد اما خانم بی اعتنایی را حس کرد.
ج: خانم صدایش را بالا برد تا آقا بشنود.
چ: آقا با عصبانیت گفت ای کاش نمی آمدم پشیمانم کردی.
ح: خانم فهمید که آقا مثل همیشه دارد طفره میرود که درکش نکند.
خ: آقا مطمئن شد که خانمش مثل همیشه دارد قبرستان کهنه میشکافد.
د: خانم که راه بجایی نبرد متوسل شد به یادآوری بدبختی هایش.
ذ: آقا هم رفت تو اتاق تا حرف تکراری نشنود.
ر: خانم داد زد وحسابی خانواده آقا را آباد کرد.
ز: آقا هم سعی کرد باز با بی اعتنایی رد کند.
ژ: خانم مطمئن شد که آقا دیگه دوستش نداره چون درمورد اشتباهات خانواده اش سکوت کرده است.
س: غذا دیگر از دهن افتاده است.
ش: بچه ها از ترس در اتاقشان کز کردند.
ص: آقا لباس عوض نکرده زد بیرون.
ض: خانم هم رفت تو اتاق خواب وگریه کرد.
ط: شب آقا بدون سلام وارد خانه شد.
ظ: خانم خواب بود.
ع: بچه ها هم همین طور.
غ: صبح آقا رفت سر کار صبحانه نخورده.
ف: بچه ها هم رفتند مدرسه.
ق: خانم مشغول آشپزی شد.
ک: بچه کوچک خانم را خسته کرد.
گ: مشتری ها آقا را کلافه کردند.
ل: خانم منتظر شد تا آقا بیاد و برایش دردودل کند.
م: آقا خسته وکوفته از محل کارش راهی خانه شد.
ن: بچه های بزرگتر برای یک ناهار خوشمزه همه راه را دویدند.
و: صدای زنگ خانه آمد.
ه: خانم با غمگینی به آقا سلام داد.
ی: آقا هم بی حوصله جوابی زورکی داد.
خوب نظرتون چیه؟
دیدید حروف الفبای زندگی آنها چیست؟
چرا آنها نتوانستند این حروف را مدل دیگری بچینند.
شاید هم کسی خواسته اما تنهایی نتوانسته است.
برای اینکه بتوانیم زندگی شیرینی داشته باشیم باید تک تک اعضای خانواده حروف الفبا زندگی را به درستی فرا گیرند.
برای مثال اگر به حرف (ب) حرفی را اضافه کنیم که بعد از صدای زنگ، خانم خانه با وجود خستگی با روی خوش درب را باز کند تمام جایگاه حروف الفبای این زندگی بهم می خورد و شاید چیدمان دیگر و نتیجه دیگر عاید خانواده شود.
یا اگر آقای خانه حرف (پ) را کلا حذف کند چقدر بهتر است.
پس بیایید، یاد بگیریم که جایگاه حروف را تغییر دهیم، اگر از زندگی خود راضی نیستیم.
کار سختی نیست:
اگر بتوانیم انعطاف پذیرتر باشیم، این همان جابجایی حروف است.
اگر بتوانیم گذشت کنیم، این افزودن حروف زیبا است.
اگر بتوانیم سکوت کنیم، این حذف حروف زائد است.
اگر بتوانیم یک عمر الفبایمان را عاشقانه و با صدای بلند بخوانیم، این خوشبختی است.
الفبای زندگی از دانش و شناخت ما نسبت به زندگیمان نشات میگیرد، ما میتوانیم عمری را در کنارهم در خوشی وسختی با بهترین حالت بگذرانیم اگر الفبایمان خوشگلترین و خوشمزه ترین و خوبترین حروف را داشته باشد، مثلا الفبای زندگیمان این سه حرف باشد، ع ش ق.
همیشه عاشق باشید، آرزویم این است.
م.دریا.